Βασική Εκπαίδευση

Περιεχόμενα

1. Οι πρώτες μέρες
   
2. Πού θα κάνει τις ανάγκες του
3. Βόλτες
4. Περιποίηση
   

Η εκπαίδευση βήμα βήμα

Πολλοί, λένε πως η καταλληλότερη ηλικία για εκπαίδευση είναι από 6 μήνες και μετά. Προσωπική μου άποψη, είναι αυτό που λέει και το ρητό:"όσο πιο νωρίς, τόσο το καλύτερο". Είναι βασικό κατά τη γνώμη μου, να μάθει από τα πρώτα του βήματα την υπακοή και το ρόλο του ως μέλος της ομάδας μας. Βέβαια δεν μπορούμε να του ζητήσουμε από 4 μηνών, να εκτελεί εξειδικευμένες εντολές, αλλά σίγουρα μπορούμε να του μάθουμε κάποια βασικά πράγματα, έτσι ούτως ώστε να περάσουν αντανακλαστικά στο υποσυνείδητο και να μάθει να ζει με αυτά. . Αναλόγως λοιπόν, την κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι μας (αν πχ έχουμε κήπο ή όχι, παιδιά κλπ), είναι καλό να μάθει από την αρχή τις ανάγκες του και πώς να τις κάνει.

Ενότητες

1. Οι πρώτες μέρες: Ένα από τα πράγματα που μας απασχολούν, ως νέοι ιδιοκτήτες είναι το θέμα του ύπνου. Ένας δοκιμασμένος και τέλειος τρόπος εκπαίδευσης είναι το
   κλουβί! ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να κοιμάται στο κλουβί του τον 1ο καιρό, καθώς και να μένει μέσα για όσο λείπουμε! Με αυτόν τον τρόπο και κατακτά έναν δικό του χώρο, στον οποίο, επειδή ακριβώς είναι κάτι ΔΙΚΟ του νιώθει ασφάλεια, αλλά και επειδή πρέπει να μάθει από την αρχή σε περιορισμένο χώρο. Αν μάθει από την αρχή να πηγαίνει σε όλα τα μέρη του σπιτιού χωρίς επίβλεψη, να είστε σίγουροι πως θα βρίσκετε παντού "υπολείμματα" κατάκτησης (τσίσα) και δαγκωματιές! Μη νιώσετε ένοχοι πως το εγκλωβίζετε ή του δημιουργείται άγχος κλείνοντάς στο σε κλουβί! Είναι ό, τι καλύετρο
   μπορείτε να κάνετε για να μεγαλώσετε ένα πειθαρχημένο και κατ' επέκτασιν ευτυχισμένο σκυλί (ένα σκυλί που είναι πειθαρχημένο, έχει πρόγραμμα, ξέρει μέχρι πού φτάνει η αρχοντιά του, είναι πραγματικά ευτυχισμένο, σε αντίθεση με άλλο, το οποίο κάθε φορά αγχώνεται για ακόμη μια κατάκτηση, είναι εγωκεντρικό, νευρωτικό και αυτό γιατί η
   καθημερινότητά του είναι άστατη και μη δεδομένη). Όσο όμορφα και δελεαστικά είναι τα ματάκια του που σας κοιτάει, μην υποκύψετε και δεν του μάθετε για τους πρώτους 2 μήνες το κλουβί. Φυσικά όταν είστε μπροστά, μπορείτε να το βγάζετε και πάντα υπό την επίβλεψη και παρατηρήσεις σας, να το αφήσετε να εξερευνήσει το χώρο. Επίσης, είναι καλό να το μάθετε από την αρχή στην περιποίηση, βουρτσίζοντάς το κάθε μέρα και ... μιλώντας του! Ναι, μη σας παραξενεύει! Πρέπει να του μιλάτε! Να αποκρυπτογραφήσει τον τόνο της φωνής σας. Μπορεί να μην καταλαβαίνει τι του λέτε, αλλά ξέρει πότε είστε θυμωμένοι μαζί του, στεναχωρεμένοι ή χαρούμενοι! Όσον αφορά, στο φαγητό: ΡΗΤΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ: μην το μάθετε σε μεζεδάκια δικού σας φαγητού!Θα τρώει μόνο το φαγητό του και μετά τον 1ο χρόνο, μπορεί να παίρνει κάνα δυο μεζεδάκια, ΑΝ είναι "καλό παιδί". Πρέπει να οριοθετήσετε ποιες ώρες θα τρώει (είναι αρκετές μεσημέρι - βράδι) και τότε να του δίνετε το μπολάκι του! Το μπολ
   με το φαγητό πρέπει να το βγάζετε εσείς και να μην είναι μόνιμα εκεί σε μια θέση. Αυτό γιατί, είναι βασικό να ξέρει ότι εξαρτάται από 'μάς και δεν κάνει ότι θέλει. Αν το έχετε μόνιμα γεμάτο σε ένα σημείο, υπερεκτιμά τη δύναμή του, όντας σκυλί με πολύ έντονη προσωπικότητα (κατακτητικό) και η σκέψη του "τρώω όποτ εθέλω ΕΓΩ", θα
   αρχίσει να παίρνει και άλλες μορφές (πχ "κατουράω, κοιμάμαι κλπ όπου θέλω ΕΓΩ!").Τέλος, να θυμάστε πως όταν φεύγετε από το σπίτι, πρέπει να του δίνετε να καταλάβει ότι φεύγετε για εκείνο κι όχι για εσάς. Ένα πολύ καλό παράδειγμα είναι, φεύγοντας να χτυπάτε την τσέπη σας και να του λέτε: "αν είσαι καλό παιδί θα σου φέρω φαΐ". Σιγά σιγά θα καταλάβει ότι φεύγετε για εκείνο και όχι για δικές σας δουλειές. Έτσι και θα είναι καλό παιδί και δε θα νιώθει στενοχώρια ότι αδιαφορείτε. Του θυμίζετε με αυτόν τον τρόπο τα ένστικτά του, καθώς έτσι θα έκανε και η μαμά
   του αν ήταν ελεύθερα. Γυρνώντας, δεν είναι ανάγκη να του κάνετε αμέσως πολλές χαρές. Περιμένετε 1-2 λεπτά χωρίς να του δίνετε σημασία. Ένα λάθος που κάνουμε είναι να κάνουμε σαν τρελοί κάθε φορά που γυρνάμε από κάπου και να παρασέρνουμε και το σκυλί να κάνει το ίδιο! Το θέμα είναι ότι, μπορεί μεν αυτή η χαρά που κάνει, να μας κάνει να λιώνουμε, αλλά του δημιουργούμε άγχος! Είναι σαν να του λέμε: "όσο λείπω, δεν έχεις λόγο να χαίρεσαι. Για να χαρείς εσύ, πρέπει να έρθω εγώ!", κι έτσι κάθε φορά που θα φεύγετε, αυτό θα είναι στεναχωρεμένο. Αφού περάσουν τα 2 λεπτά, μιληστε του, χαϊδέψτε το και δώστε του τη λιχουδιά (αφού ξαναχτυπήσετε την τσέπη σας.Είναι σημαντικό να βλέπει και την κίνση, ώστε να συνδυάσει παραστάσεις) και ΑΦΟΥ επιθεωρήσετε επιδεικτικά το χώρο και βεβαιωθείτε ότι ήταν "καλό παιδί"!
   
   
2. Πού θα κάνει τις ανάγκες του:Από ένστικτο και μόνο, όλα τα σκυλιά σε ένα μέρος μόνο ΔΕΝ κάνουν τις ανάγκες τους: εκεί που κοιμούνται.Πρέπει από την αρχή να τους ορίσουμε ένα σημείο, το οποίο θα
   είναι προσβάσιμο εύκολα από το σκυλί και φυσικά θα εξυπηρετεί κι εμάς. Μια καλή επιλογή είναι αυτή της πάνας. Μπορούμε να ποθετήσουμε την πάνα έξω από
   το κλουβάκι του σκύλου, ώστε μόλις βγαίνει να πηγαίνει αμέσως εκεί. Έτσι και δε λερώνει και δεν του δημιουργείται άγχος για το πού θα τα κάνει. Είναι λογικό τον πρώτο καιρό να κάνει λάθη και να κάνει πιπί του αλλού κι όχι στην πάνα. Η αλήθεια είναι ότι το κάνει και από λάθος, μια και ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει στο μυαλό του πού πρέπει να τα κάνει, αλλά και για να δοκιμάσει! Ναι, μη σας φαίνεται περίεργο, θέλει να δοκιμάσει για να δει πώς θα αντιδράσουμε αν θα τα κάνει εδώ ή εκεί. Η δική
   μας αντίδραση τώρα σε ένα λάθος του δεν πρέπει σίγουρα να είναι με φωνές, ή με υστερίες. Σκυλί πήραμε και πρέπει να τα περιμένουμε και αυτά. Την 1η φορά που θα το κάνει, πρέπει, αν φυσικά είμαστε μπροστά να το πάρουμε αμέσως (μη φοβηθείτε, δε θα πάθει κάτι) και να το βάλουμε πάνω στην πάνα του υποδεικνύοντάς του με αυστηρή, αλλά όχι δυνατή φωνή την πάνα του. Αν το κάνει και 2η,3η,4η το ίδιο(θυμηθείτε θέλει υπομονή). Αν συνεχίσει να το κάνει, μάλλον δεν του έχουμε δώσει να καταλάβει καλά και πρέπει να το προλάβουμε πριν γίνει συνήθεια. Τότε, θα λάβουμε πιο δραστικά
   μέτρα: τυλίξτε μια εφημερίδα σε ρολό και χτυπήστε τη αμέσως μόλις κάνει την ανάγκη του, πάνω στο σημείο που την έκανε. Αλλά θυμηθείτε! Χωρίς φωνές και υποδεικνύοντάς του πάντα την πάνα! Ο ήχος του πυκνωμένου χαρτιού, τους αποσπά την προσοχή από τα πάντα και τα τρομάζει τόσο που θα έκαναν τα πάντα για να μην τον ξανακούσουν. Να είστε βέβαιοι, πως μετά από κάνα δυο φορές θα το μάθει και θα τα κάνει πάνω στην πάνα του. Μην ξεχάσετε να το επιβραβεύσετε όταν κάνει κάτι σωστά, είτε με λιχουδιά είτε λεκτικά και με χάδια. Έναν ή δύο μήνες μετά μπορείτε να τραβάτε σταδιακά την πάνα προς το μπαλκόνι, ώστε να πηγαίνει μόνο του έξω. Μετά από καιρό (αφού χρονίσει) και αφού συνηθίσει τις καθημερινές βόλτες του, πάρτε μια λερωμένη πάνα του μαζί σας και βάλτε τη στο πάρκο που το πάτε βόλτα. Μυρίζοντας τις δικές του εκκρίσεις, αυτόματα, θα νομίσει ότι εκεί πρέπει να τα κάνει. Καλό είναι την 1η
   φορά να μη φύγετε μέχρι να τα κάνει και φυσικά να έχετε βγει βόλτα πριν ενεργηθεί. Αφού βεβαιωθείτε ότι έμαθε το σημείο, σταματήστε να παίρνετε μαζί σας την πάνα! Πετύχατε το σκοπό σας. Βέβαια, πρέπει να υπάρχει μονίμως μια πάνα στο μπαλκόνι γιατί όπως και ο άνθρωπος, μπορεί να χρειαστεί κάτι έκτακτο!

3. Βόλτες: Το κόκερ σπάνιελ, όπως προείπαμε διατηρεί κυνηγετικά γονίδια από τους προγόνους του. Αυτό σημαίνει πως ΔΕΝ είναι σκυλί σαλονιού, παρόλο που μπορεί να επιβιώσει σε ένα σπίτι και παρόλο το μέγεθός του. Ο ιδιοκτήτης ενός κόκερ, πρέπει να το αντιληφθεί αυτό και να το σεβαστεί. Αυτό σημαίνει, ότι ακόμα κι αν δεν είναι κυνηγός, πρέπει να βγάζει το σκυλί 3-4 φορές την ημέρα βόλτα για να μυρίσει, να τρέξει και να βγάλει τον εκνευρισμό του! Όταν λέμε "εκνευρισμό" εννοούμε φυσικά τη διάθεση του για εργασία, η οποία φυσικά δεν ικανοποιείται μέσα στο σπίτι. Αφού λοιπόν, συμπληρωθεί ο 1ος κύκλος εμβολιασμών (4-5 μηνών), μπορείτε να ξεκινήσετε τις επιδρομές σας! Στην αρχή το πιο πιθανό είναι να μη δεχτεί το λουρί του, αλλά μην ανησυχείτε! Μετά από 2-3 πρόβες θα το συνηθίσει. Μην κάνετε το λάθος να τραβάτε το σκυλί όταν ακόμη δεν έχει δεχτεί το λουρί. Αφήστε το μόνο του να το συνηθίσει. Θέλει υπομονή! Αφού γίνει αυτό θα πρέπει να προσέξετε το τράβηγμα! Όλα τα σκυλιά έχουν ένστικτα "τραβήγματος" (βλ. λύκους στα χιόνια που τραβάνε έλκηθρα), με αποτέλεσμα ακόμα και τα κόκερ να τραβάνε μπροστά χωρίς να συγχρονίζονται στο βάδισμά σας! Αυτό τους κάνει κακό από πολλές απόψεις, όπως βράχνιασμα, έλλειψη δικής σας ετοιμότητας, άγχος στο σκυλί κλπ κλπ. Κάθε φορά λοιπόν που ξεκινά το τράβηγμα, μπορείτε να τραβήξετε απότομα το λουρί 2-3 φορές για να του αποσπάσετε την προσοχή και να πείτε "ΔΙΠλΑ", χτυπώντας το χέρι σας στο πόδι σας. Η κίνηση αυτή δεν του αρέσει και σιγά σιγά θα καταλάβει τι του ζητάτε. Είναι σημαντικό να καταλάβει ότι εσείς το οδηγείτε κι όχι αυτό, γι' αυτό θα πρέπει η θέση του να είναι παράλληλα με σας και λίγο πιο πίσω! Μην το αφήνετε να βγαίνει και να μπαίνει 1ο στο σπίτι, στα στενά περάσματα κλπ. Το παν είναι να μην νιώσει "αρχηγός" της αγέλης σας, γιατί μετά είναι πολύ δύσκολο να του επιβληθείτε. Το λουρί πρέπει να είναι κοντό και το χέρι σας να κρέμεται προς τα κάτω και ποτέ λυγισμένο προς τα πάνω γιατί του δημιουργεί άγχος. Μη φωνάξετε όσο δεν υπακούει στην αρχή! Να είστε κοφτοί και αυστηροί. Δεν πρέπει να νιώσει τη βόλτα του τιμωρία. Αφού φτάσετε στο χώρο που αποφασίσατε ότι θα είναι η βόλτα του, χαλαρώστε και αφήστε το να μυρίσει όσο θέλει. Πάντα με λουρί φυσικά. Μπορείτε ακόμη να του αγοράσετε μακριά λουριά ώστε να μπορεί να τρέξει, να παίξει μαζί σας, να του πετάτε το παιχνίδι για να το φέρει πίσω κλπ. Μη σας ξεγελάσει η υπευθυνότητα που μπορεί να σας δείξει και του το βγάλετε. Κάποιος θόρυβος ή κάποιο άλλο σκυλί μπορεί να το τρομάξουν και πιστέψτε με ΔΕ ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΙΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ! Πρέπει να περάσει αρκετός καιρός μέχρι να φτάσετε στο σημείο να του το βγάζετε στη βόλτα. 20-30 λεπτά βόλτα τη φορά είναι αρκετά. Μπορείτε να γυρίσετε σπίτι.

   
   

4. Περιποίηση: Το τρίχωμα των κόκερ, πέρα από λαμπερό και αξιοζήλευτο προϋποθέτει και απαιτεί καθημερινή περιποίηση. Με αυτό, εννοώ πως πρέπει να βουρτζίζουμε το μαλλί του 1-2 φορές τη μέρα. Το βούρτσισμα πέρα από καλλωπιστικό εργαλείο είναι και υγιεινή για το σκυλί μια και απωθούμε όλες τις σκόνες και τις βρωμιές που μπορεί να μάζεψε. Υπάρχουν κάποια καθαριστικά υγρά στο εμπόριο τα οποία δε θα συνιστούσα για καθημερινή χρήση, όχι για άλλο λόγο παρά μόνο γιατί το καθημερινό καθάρισμα πρέπει να είναι "στεγνό". Τα πολλά υγρά σε αυτό το πλούσιο μαλλί έχουν καμιά φορά δυσάρεστο αποτέλεσμα όπως η ξήρανση, αλλεργίες, μύκητες κλπ. Το μόνο που είναι τελείως ακίνδυνο είναι το μωρομάντηλο, το οποίο όμως θα χρησιμοποιείται στις επίπεδες επιφάνειες του σκυλιού (πλάτη, κοιλίτσα) και όχι σε αυτές που το δέρμα του ζαρώνει (χείλια, γνάθος κλπ). Αν το κάνετε αυτό καθημερινά σε συνδυσαμό με το μπάνιο του που θα πρέπει να γίνεται κάθε 30 μέρες, πιστέψτε με το σκυλί θα λάμπει και δε θα σας δώσει την εντύπωση ότι είναι βρώμικο. Πρέπει να δώσουμε πολύ προσοχή και στα αυτάκια του, τα οποία λόγω μάκρους δεν επιτρέπουν στην περιοχή να ανασάνει, πράγμα που σημαίνει ότι δημιουργούνται πολύ εύκολα ωτίτιδες, μύκητες και μολύνσεις. Χρησιμοποιούμε λοιπόν βαμβάκι στεγνό και το καθαρίζουμε, με προσοχή πάντα μην μείνει κάποιο κομμάτι βαμβακιού μέσα. Μην χρησιμοποιείται μπατονέτες αν δεν είστε σίγουροι για τις απότομες αντιδράσεις του σκυλιού. Η διαδικασία αυτή τα ευχαριστεί τόσο που "λιώνουν"... Μπορείτε και μια φορά στις 15 να χρησιμοποιείτε και το epiotic (φάρμακο που προστατεύει την περιοχή από μολύνσεις, πριν τον καθαρισμό με βαμβάκι. Θα το βρείτε στα φαρμακεία. Προκειμένου λοιπόν να του μάθουμε να δέχεται αυτήν την καθημερινότητα, καλό είναι να το επιβραβεύουμε στο τέλος της περιποίησης είτε με κάποια λιχουδιά, είτε λεκτικά τονίζοντάς του βέβαια πόσο όμορφο έγινε τώρα που καθαρίστηκε... Το ίδιο και στη διάρκεια του καλλωπισμού. Το πιο σημαντικό είναι να καταλάβει πως αυτή η διαδικασία ΔΕΝ γίνεται για τιμωρία και αυτό μπορείτε να του το περάσετε με πολλούς τρόπους.