Οι πρώτες μέρες

Ένα από τα πράγματα που μας απασχολούν, ως νέοι ιδιοκτήτες είναι το θέμα του ύπνου. Ένας δοκιμασμένος και τέλειος τρόπος εκπαίδευσης είναι το
κλουβί! ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να κοιμάται στο κλουβί του τον 1ο καιρό, καθώς και να μένει μέσα για όσο λείπουμε! Με αυτόν τον τρόπο και κατακτά έναν δικό του χώρο, στον οποίο, επειδή ακριβώς είναι κάτι ΔΙΚΟ του νιώθει ασφάλεια, αλλά και επειδή πρέπει να μάθει από την αρχή σε περιορισμένο χώρο. Αν μάθει από την αρχή να πηγαίνει σε όλα τα μέρη του σπιτιού χωρίς επίβλεψη, να είστε σίγουροι πως θα βρίσκετε παντού "υπολείμματα" κατάκτησης (τσίσα) και δαγκωματιές! Μη νιώσετε ένοχοι πως το εγκλωβίζετε ή του δημιουργείται άγχος κλείνοντάς στο σε κλουβί! Είναι ό, τι καλύετρο
μπορείτε να κάνετε για να μεγαλώσετε ένα πειθαρχημένο και κατ' επέκτασιν ευτυχισμένο σκυλί (ένα σκυλί που είναι πειθαρχημένο, έχει πρόγραμμα, ξέρει μέχρι πού φτάνει η αρχοντιά του, είναι πραγματικά ευτυχισμένο, σε αντίθεση με άλλο, το οποίο κάθε φορά αγχώνεται για ακόμη μια κατάκτηση, είναι εγωκεντρικό, νευρωτικό και αυτό γιατί η
καθημερινότητά του είναι άστατη και μη δεδομένη). Όσο όμορφα και δελεαστικά είναι τα ματάκια του που σας κοιτάει, μην υποκύψετε και δεν του μάθετε για τους πρώτους 2 μήνες το κλουβί. Φυσικά όταν είστε μπροστά, μπορείτε να το βγάζετε και πάντα υπό την επίβλεψη και παρατηρήσεις σας, να το αφήσετε να εξερευνήσει το χώρο. Επίσης, είναι καλό να το μάθετε από την αρχή στην περιποίηση, βουρτσίζοντάς το κάθε μέρα και ... μιλώντας του! Ναι, μη σας παραξενεύει! Πρέπει να του μιλάτε! Να αποκρυπτογραφήσει τον τόνο της φωνής σας. Μπορεί να μην καταλαβαίνει τι του λέτε, αλλά ξέρει πότε είστε θυμωμένοι μαζί του, στεναχωρεμένοι ή χαρούμενοι! Όσον αφορά, στο φαγητό: ΡΗΤΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ: μην το μάθετε σε μεζεδάκια δικού σας φαγητού!Θα τρώει μόνο το φαγητό του και μετά τον 1ο χρόνο, μπορεί να παίρνει κάνα δυο μεζεδάκια, ΑΝ είναι "καλό παιδί". Πρέπει να οριοθετήσετε ποιες ώρες θα τρώει (είναι αρκετές μεσημέρι - βράδι) και τότε να του δίνετε το μπολάκι του! Το μπολ
με το φαγητό πρέπει να το βγάζετε εσείς και να μην είναι μόνιμα εκεί σε μια θέση. Αυτό γιατί, είναι βασικό να ξέρει ότι εξαρτάται από 'μάς και δεν κάνει ότι θέλει. Αν το έχετε μόνιμα γεμάτο σε ένα σημείο, υπερεκτιμά τη δύναμή του, όντας σκυλί με πολύ έντονη προσωπικότητα (κατακτητικό) και η σκέψη του "τρώω όποτ εθέλω ΕΓΩ", θα
αρχίσει να παίρνει και άλλες μορφές (πχ "κατουράω, κοιμάμαι κλπ όπου θέλω ΕΓΩ!").Τέλος, να θυμάστε πως όταν φεύγετε από το σπίτι, πρέπει να του δίνετε να καταλάβει ότι φεύγετε για εκείνο κι όχι για εσάς. Ένα πολύ καλό παράδειγμα είναι, φεύγοντας να χτυπάτε την τσέπη σας και να του λέτε: "αν είσαι καλό παιδί θα σου φέρω φαΐ". Σιγά σιγά θα καταλάβει ότι φεύγετε για εκείνο και όχι για δικές σας δουλειές. Έτσι και θα είναι καλό παιδί και δε θα νιώθει στενοχώρια ότι αδιαφορείτε. Του θυμίζετε με αυτόν τον τρόπο τα ένστικτά του, καθώς έτσι θα έκανε και η μαμά
του αν ήταν ελεύθερα. Γυρνώντας, δεν είναι ανάγκη να του κάνετε αμέσως πολλές χαρές. Περιμένετε 1-2 λεπτά χωρίς να του δίνετε σημασία. Ένα λάθος που κάνουμε είναι να κάνουμε σαν τρελοί κάθε φορά που γυρνάμε από κάπου και να παρασέρνουμε και το σκυλί να κάνει το ίδιο! Το θέμα είναι ότι, μπορεί μεν αυτή η χαρά που κάνει, να μας κάνει να λιώνουμε, αλλά του δημιουργούμε άγχος! Είναι σαν να του λέμε: "όσο λείπω, δεν έχεις λόγο να χαίρεσαι. Για να χαρείς εσύ, πρέπει να έρθω εγώ!", κι έτσι κάθε φορά που θα φεύγετε, αυτό θα είναι στεναχωρεμένο. Αφού περάσουν τα 2 λεπτά, μιληστε του, χαϊδέψτε το και δώστε του τη λιχουδιά (αφού ξαναχτυπήσετε την τσέπη σας.Είναι σημαντικό να βλέπει και την κίνση, ώστε να συνδυάσει παραστάσεις) και ΑΦΟΥ επιθεωρήσετε επιδεικτικά το χώρο και βεβαιωθείτε ότι ήταν "καλό παιδί"!